Matematyka – wyzwania przyszłości w 100-lecie PTM

„Matematyka – wyzwania przyszłości w 100-lecie PTM”

Konferencja dla uczczenia Roku Matematyki, ustanowionego uchwałą Senatu RP

Data:
5 kwietnia 2019 r.

Miejsce:
Senat RP

Organizatorzy:
Komisja Nauki, Edukacji i Sportu Senatu RP
Polskie Towarzystwo Matematyczne (PTM)

Program:

ABSTRAKTY:

„Od obawy przed – do poważania i polubienia matematyki”
prof. dr hab. Wacław Marzantowicz
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Prezes PTM

Będzie to podany w lekkiej formie, nie zakładającej znajomości matematyki, opis tego czym jest matematyka, z czego wyrosła, z czym jest powiązana, i do czego może służyć. W referacie podamy też anegdoty dotyczące tworzenia się pojęć matematycznych jak i samych matematyków, w tym polskich, pokazując, że ta dyscyplina choć w swej formie bezosobowa, uniwersalna i absolutna, w toku jej tworzenia podlega takim samym procesom jak każde inne dzieło człowieka i nie jest wolna od ułomności ludzkich. Wykład zakończy się zwróceniem uwagi na to, w jak wielu dziedzinach współczesnego życia istotnie (niezbędnie!) obecna jest matematyka.

„Matematyka w onkologii – czy jesteśmy blisko do matematyzacji raka?”
dr Jan Poleszczuk
Instytut Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej im. Macieja Nałęcza PAN
Współpracuje z Moffitt Cancer Center na Florydzie
oraz National Center for Tumor Diseases Heidelberg

Dobór leczenia dla poszczególnych pacjentów stanowi nie lada wyzwanie. Liczba możliwych kombinacji leków oraz schematów ich podawania daleko wykracza poza możliwości sprawdzenia każdej z nich w badaniu klinicznym. W tym miejscu wkracza matematyka, która pozwala przy pomocy rozbudowanych modeli testować różne hipotezy i założenia dotyczące leczenia. Wkraczamy w erę tzw. wirtualnych (in silico) prób klinicznych, które pozwalają weryfikować intuicje lekarskie oraz sugerować inne lepsze protokoły leczenia. W trakcie wykładu przedstawię, na podstawie własnych badań oraz doświadczenia zdobytego w ośrodkach zagranicznych (szczególnie w USA), jak wygląda obecnie dyscyplina tzw. onkologii matematycznej i jak blisko jesteśmy do matematyzacji raka.

„Formalizm hamiltonowski: od mechaniki do chodzących robotów”
dr hab. Piotr Miłoś
Uniwersytet Warszawski
Instytut Matematyczny PAN

Formalizm hamiltonowski powstał po to, by rozwiązywać trudne zagadnienia mechaniki teoretycznej. W XIX w. został wykorzystany do rozwiązania kilku nietrywialnych problemów mechaniki, ale i geometrii różniczkowej przez Jacobi’ego. Następnie, został on z jednej strony wykorzystany w XX w. do formułowania ważnych dziedzin fizyki teoretycznej, termodynamiki, obu teorii względności czy mechaniki kwantowej, z drugiej zaś stał się językiem teorii optymalnego sterowania. Obecnie stanowi on teoretyczne podstawy uczenia maszynowego i sztucznej inteligencji. Opowiemy, z dużą ilością rysunków (i przykładów, w rodzaju lądowania statków kosmicznych czy uczenia robota chodzenia) o tym jak teoretyczne podejście do konkretnych zagadnień prowadzi do zastosowań metod matematycznych w, wydawałoby się, bardzo odległych dziedzinach nauki i życia.

„Matematyka w polityce – odkrywanie ukrytych mechanizmów”
dr hab. Wojciech Słomczyński
Uniwersytet Jagielloński
Wydział Matematyki i Informatyki oraz Centrum Badań Ilościowych nad Polityką

Analizując mechanizmy systemów podejmowania decyzji przez rozmaite gremia, pokażemy, jak współczesna matematyka pozwala wydobyć na jaw ukryte mechanizmy polityki. W szczególności spróbujemy odpowiedzieć na kilka pytań, które w ostatnim czasie nurtowały przede wszystkim politologów, ale i matematyków. Jaka jest siła głosu krajów w Radzie Unii Europejskiej i jak zmieni się ona po Brexicie? Jak sprawiedliwie rozdzielić miejsca w Parlamencie Europejskim pomiędzy poszczególne państwa? Czy europosłowie kierują się interesami narodowymi, a jeżeli tak, to reprezentanci jakich krajów w największym stopniu? Komu sprzyja system D’Hondta, jak przeliczać w tym systemie wyniki sondaży na mandaty i jakie ma to konsekwencje dla systemu politycznego?